Naarmate de norm van de groep verder af komt te liggen van de persoonlijke normen en waarden van de leerkracht, vereist dit een groter aanpassingsvermogen. (quote uit het boek Groepsdynamiek in het onderwijs).
Hoe meer een leerkracht wordt uitgedaagd om zich aan te passen, hoe meer energie dit kost. Naarmate er meer inspanning nodig is om de gevraagde prestatie te leveren over een langere periode, neemt het risico toe dat de balans tussen draagkracht en draaglast verstoord raakt.
Herken je dit bij jezelf?
Hoe ga jij om met de balans tussen je draagkracht en draaglast?
Als leerkracht merkte ik dat de groepsnorm in mijn groep 4a nauw aansloot bij mijn persoonlijke waarden, wat resulteerde in een snel ontstane prettige werksfeer. Hierdoor hoefde ik zelden in te grijpen, ervoer ik weinig last en was mijn draagkracht groter dan mijn draaglast. Dit alles versterkte mijn gevoel van competentie en bevestigde mijn zelfbeeld als een goede leerkracht.
In groep 4b daarentegen, heerste een andere norm: ‘Ik bepaal het zelf’, met een fysieke inslag die minder goed aansloot bij mijn eigen waarden. Het kostte me daardoor aanzienlijk meer moeite om de groep in de gewenste richting te sturen. Er ontstond een duidelijke disbalans tussen mijn persoonlijke waarden en normen en die van de groep. Het verschil tussen draagkracht en draaglast was hier veel groter, waarbij de draaglast zwaarder woog.
Deze tekst komt uit hoofdstuk 2 van het boek Groepsdynamiek in het Onderwijs (licht bewerkt)